foto:  Cooba

Moja historia z ceramiką rozpoczęła się w 2002 roku kiedy to podczas pierwszego roku studiów zamarzyło mi się własne kieszonkowe, bo wiadomo-student rzadko bywa bogaty, a już student filozofii bardziej niż jakikolwiek inny   Po 9 latach w jednej z fajniejszych krakowskich pracowni ceramicznych zamarzyła mi się moja własna, dlatego też w 2010 roku z pomocą dotacji moje marzenie się spełniło-przyjechał piec, tona gliny i masa zbędnych narzędzi, które nabywa się w szale dotacyjnych zakupów  Lekko nie było, często dzień zaczynał się przed 4, a kończył przed północą-ale było warto! Kocham to co robię i kocham zmęczenie, które temu towarzyszy-w końcu jest w pakiecie.